رصد و تحلیل جامعه

💠 گسل‌هایی که توسط کرونا انرژی‌اش آزاد شد

💢 بخش اول - تقابل دین و علم

🔸 در عرف اجتماعی جامعه یک گسلی نابجا وجود داشته و دارد و آن هم این است که «دین و علم» دو مقوله‌ی جدا ازهم هستند، نوعی سکولاریسم که بعد از رنسانس و کنار گذاشتن عصر کلیسا بارزتر شد. هرچند که التقاطی در این مبحث وجود دارد. علمی که گفته می‌شود منظور ”ساینس“ یا ”تجربیات بشر“ است نه حق و حقیقت؛ تجربیاتی که راه به غیب ندارد. در حالی که العلم عندالله، علم نزد خداست و آن وحی که در قالب دین به پیامبر اسلام داده شده است، قلیلی از علم نزد خدا می‌باشد. لذا علم همان دین است و دین همان علم.

🔹 ابتدا بگوییم چرا اصلاً چنین گسلی باید در جامعه به‌وجود بباید که حالا در اثر شرایطی که با ویروس کرونا ایجاد کرده‌اند، خود را بیشتر نشان دهد؛

- چرایی این موضوع برمی‌گردد به سال ۱۳۷۹ زمانی که امام مسلمین نهضت خود را ”علمی“ معرفی کرد، اما کسی جدی نگرفت!

- چرایی این موضوع برمی‌گردد به سال ۱۳۸۲ زمانی که امام جامعه در راستای نهضت علمی فرمودند؛ تولید علوم انسانی اسلامی را آغاز نمایید، اما کسی دنباله‌اش را نگرفت و آن‌هایی هم که دنبالش رفتند گرفتار علوم انسانی غربی شدند و پایه‌های تولید علمشان را باز هم غربی و غیر توحیدی چیدند!

- چرایی این موضوع برمی‌گردد به بهمن سال ۱۳۹۷ زمانی که امام جامعه در بیانیه‌ی گام دوم فرمودند: ”جوانان به پا خیزید که دشمن کینه‌توز و بدخواه از جهاد علمی شما سخت بیم‌ناک است، اما باز کسی جدی نگرفت...!!!

🔸 یکی از نتایج تولید علوم انسانی اسلامی می‌بایست علم سلامت قرآنی می‌شد که نشد.

🔹 در نتیجه افراد وقتی علمش را ندارند و نمی‌توانند مقابله کنند و از طرفی دین برایشان مهم است پس به وادی هرزه‌گویی و هرزه‌کاری می‌افتند، و از طرفی استیصال منادیان دین در برابر یک بیماری، رخ می‌نمایاند، به طوری که در اولین روزهای رسانه‌ای شدن ویروس، حوزه علمیه که مرکز ترویج دین است زودتر از همه خود را تعطیل می‌کند، حرم‌ها ضدعفونی می‌شوند و باز این تقابل خود را بیشتر نشان می‌دهد، زیرا انسانی که معتقد به دین است، علم شِفا را در ”سلامت قرآنی“ هنوز تولید نکرده که بتواند اول خود فهم کند این کار درست است یا غلط و بعد برای دیگران تبیین نماید.

🔺 برادر و خواهر من؛ امام جامعه‌ات ۱۶ سال پیش به مطلبی رهنمود داد که اگر آن توصیه مهجور نمی‌ماند امروز چنین گسل نابه‌جایی در جامعه وجود نداشت که حالا بخواهد آزاد بشود یا نشود. چندی پیش فضای انتخابات بود و در ظاهر برای خیلی‌ها مهم بود که امام جامعه چه رهنمودی نموده و برخی سینه چاک می‌کردند که چون فلان موضوع را امام خامنه‌ای فرموده است پس من فلان شخص را انتخاب می‌نمایم. آن روز که گذشت، این ماجرا هم تمام می‌شود اما اگر می‌خواهید باور کنیم این سینه چاک کردن‌ها را برای امام خامنه‌ای، که طبل توخالی نیست، پس بسم الله، یک قدم در میدان علمی بردارید...